စြန္႔စြန္႔စားစားဘဝမ်ား (သတင္းမွတ္တမ္း)

တာဂ်ာပါရူးျမစ္ဟာ ဘရာဇီးေျမာက္ပိုင္း အေမဇုံေဒသမွာရွိၿပီးေတာ့ အင္မတန္က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ ျမစ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ထူးျခားတဲ့ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းတစ္ခုရွိတယ္။
ကမ္းေျခနားကေန ခရီးသည္တင္ ေလွေတြ ျဖတ္သန္းခုတ္ေမာင္း သြားတဲ့အခါ ကႏူးေလွငယ္ေလးေတြအတြက္ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္လို႔ရပါၿပီ။
ျမစ္ထဲသြားလာေနတဲ့ သေဘၤာေတြၾကားမွာ ကူးခ်ည္၊ သန္းခ်ည္လုပ္ၿပီးေတာ့ ကေလးေတြအလုပ္လုပ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္ မယ္။ သူတို႔ရဲ႕ေအာက္တည့္တည့္မွာေတာ့ အရွိန္နဲ႔ ခုတ္ေနတဲ့ သေဘၤာဒလက္ရွိေလရဲ႕ ။
အခ်ဳိ၊ ခ်ဥ္စားဖြယ္ေလးေတြနဲ႔ ယုိမ်ဳိးစံုတို႔ကို ေငြစေၾကးစေလး အနည္းငယ္အတြက္ အဲဒီလို သက္စြန္႔ဆံဖ်ားလုပ္ေနတဲ့အထဲမွာ အသက္ ၁၄ ရွိတဲ့ ဂ်က္ဆီနဲ႔ အသက္ ၁၁ ရွိတဲ့ လီဆက္တီတို႔လည္းပါတယ္။

“သတိထား … ။ အေရွ႕ကိုတက္လာခဲ့ … ။ ဒီလမ္းအတိုင္း .. ။ ႀကိဳးကို ဒီဘက္မွာတင္လိုက္။
ဂယက္က ႀကီးတယ္။ ေလွေမွာက္သြားမယ္။ ေလွကို အျမဳပ္မခံႏိုင္ဘူး။” ဒီအသံေတြကေတာ့ အရွိန္နဲ႔ခုတ္ေမာင္းေနတဲ့
သေဘၤာနံေဘးမွာ ကပ္လိုက္ေနတဲ့ ေလွထဲက ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေနက်အသံေတြပါ။

အဲဒီသေဘၤာေတြေပၚမွာ ေရာင္းအေကာင္းဆံုး ပစၥည္းကေတာ့ အဲဒီျမစ္အနီးတစ္ဝိုက္မွာသာေပါက္ေရာက္ေလ့ရွိတဲ့ အင္ဂက္စ္လို႔ ေခၚတဲ့ ေဒသထြက္ အသီးတစ္မ်ဳိးပါ။ သေဘၤာေပၚကလူေတြ အမ်ားဆံုးဝယ္ၾကပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီအသီးကို သြားခူးဆြတ္ရတာလည္း အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ အလုပ္ပါပဲ။ မီတာ ၃၀ ေလာက္ျမင့္တဲ့ အခ်ဳိ႕အပင္ေတြရဲ႕ ထိပ္မွာပဲေတြ႔ရတတ္တယ္။ အင္ဂက္စ္ေလးလံုးကို ၀.၂၅ ေဒၚလာနဲ႔ညီမွ်တဲ့ ဘရာဇီးေငြ ၁ ရီရယ္နဲ႔ေရာင္းတယ္။

တစ္ဒါဇင္ေလာက္ရွိတဲ့ ကႏူးေလွငယ္ေလးေတြ ဘြန္ဂ်ီးဆပ္ (Bom Jesus) လို႔ေခၚတဲ့ သေဘၤာေဘးမွာႀကိဳးေတြနဲ႔ တြယ္ကပ္ ထားၾကတယ္။ သေဘၤာရဲ႕ ကပၸတိန္ ဆန္းတို႔စ္ကေတာ့ အရွိန္ကို ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ဆက္ခုတ္ေနတယ္။
သူ႔သေဘၤာေပၚမွာ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ေစ်းတက္ေရာင္းတဲ့ ကေလးေတြအတြက္ သူစိတ္ေတာ့ပူမိတယ္။ ဘရာဇီးဥပေဒအရ ျမစ္တြင္း မေတာ္တဆျဖစ္မႈေတြမွာ ကပၸတိန္က တာဝန္ရွိတယ္။

“ဒီအလုပ္လုပ္တဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ နာမည္ေတြအားလံုးစာရင္းျပဳစုထားရတယ္။ အခုတေလာ ပိုမ်ားလာသလိုပဲ။
အသက္ ၆ ႏွစ္ေတာင္မရွိေသးတဲ့ ကေလးေတြမ်ားလာတယ္။”
“တာဝန္ရွိသူေတြကို သူတို႔အေၾကာင္းေျပာျပထားရတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔လုပ္တဲ့ပံုက အႏၱရာယ္
သိပ္ႀကီးတယ္။ အထူးသျဖင့္ ညအခ်ိန္ေတြဆိုရင္ေပါ့ဗ်ာ။ ညဘက္ ဒီလိုေစ်းလာမေရာင္းဖို႔မွာထားရတယ္ ။
ေန႔ဘက္ဒီလိုလုပ္တာ ကိစၥမရွိဘူး။ ”

ကေလး ၁၂ ေယာက္မွာ အငယ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ဂ်က္ဆီက သူ႔အိမ္အတြက္အနည္းငယ္မွ် အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစမယ့္ သံုးေဒၚလာခြဲ ရွာသြားေပးတယ္။ မိသားစုကလည္း လူႀကီး ၁၂ ေယာက္ ကေလး ၁၆ ေယာက္ရွိတယ္။ ေျခတံရွည္အိမ္နဲ႔ေနၾကတယ္။ ဒါကေတာ့ ျမစ္ပတ္ဝန္းက်င္မွာ လည္ပတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ ဘဝေတြပဲ။

ဂ်က္ဆီရဲ႕ အေမျဖစ္သူ ဘန္းနက္ဒစ္တာက ျမစ္ထဲမွာ အလုပ္သြားဖို႔ ဂ်က္ဆီကို မနက္တုိင္းႏႈိးတယ္။ သူက အသက္ ၆၀ နီးၿပီ။
ဘန္းနက္ဒီကာက မထူးဆန္းသလိုလို ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးပဲေျပာျပတယ္။

“ေယာက်ၤားက အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေအာင္အသက္ႀကီးသြားၿပီေလ … ။ တစ္ခါတစ္ေလမ်ား အိပ္ယာကႏိုးလာတဲ့ အခ်ိန္ကေန တစ္ေန႔လံုးစားစရာမရွိတဲ့ ရက္ေတြရွိတယ္။”
“ေနာက္ေန႔ေတာ့ စားဖို႔တစ္ခုခုရွိမွာပဲလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနရတယ္။ ဒီမွာက ဒီလိုပဲေလ ။ တစ္ခါတစ္ေလ စားရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ မစားရဘူး။”

ဂ်က္ဆီကာရဲ႕အဖိုးက ေပၚတူဂီကေနလာၿပီး ဒီမွာအေျခခ်ခဲ့တာပါ။ ေရာ္ဘာလုပ္ငန္းေတြ ေခတ္ေကာင္းစဥ္ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ သစ္လုပ္ငန္းေတြခ်ဲ႕ထြင္လာၾကတယ္။ အေမဇုံေရေဝေဒသမွာ ျမစ္ေခ်ာင္းေတြက အရာရာအတြက္ အသက္ေသြးေၾကာေတြပဲ။
ေရစီးကေတာ့ အၿမဲတစ္ဖက္ပဲစီးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒီေရစီးကပဲ လူေတြ၊ ကုန္သြယ္ေရးေတြရဲ႕ စီးဆင္းမႈလည္းျဖစ္တယ္။
ဘတ္စ္ကားေတြ၊ ရထားေတြ၊ ဓါတ္ရထားေတြဘာမွမရွိဘူး။ ဆြဲသေဘၤာႀကီးေတြပဲ အဓိကသယ္ပို႔ ယာဥ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

ခရီးသည္တင္ သေဘၤာေတြဟာ တန္ခ်ိန္ ၁,၅၀၀ ေလာက္ေလးၿပီးေတာ့ တစ္နာရီကို ကီလို ၃၀ ေလာက္နဲ႔ ခုတ္ေမာင္းေနတာပါ။ ဒီလိုခုတ္ေမာင္းေနတဲ့ သေဘၤာေပၚကို တက္ေရာက္ႏိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဂ်က္ဆီကေတာ့ ဘယ္ေနရာကေနတက္ရင္ အႏၱရာယ္အကင္းဆံုးလဲဆိုတာ သိတယ္။ ေရွ႕ဦးပိုင္းေဘးကေန ေလွကိုကပ္ၿပီးတြယ္တက္ရင္ အႏၱရာယ္ကင္းပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းကဆိုရင္သေဘၤာဒလက္ကရိုက္ထုတ္လိုက္တဲ့ ဂယက္ေတြရွိတဲ့ အတြက္ အႏၱရာယ္မ်ားတယ္။

ကုန္တင္ေလွေတြနဲ႔ ဆြဲေလွႀကီးေတြကေတာ့ သူတို႔အတြက္ သေဘာအဆိုးဆံုးပါပဲ။ သေဘၤာသားေတြက သူတို႔သေဘၤာေပၚကို ကေလး ေတြအခုလို တြယ္တက္ေစ်းေရာင္းတာ မႀကိဳက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလိုသေဘာဆိုးတဲ့ သေဘၤာသားေတြမွာလည္း အေၾကာင္းျပခ်က္ေကာင္းေကာင္းရွိေနတယ္။ ဒီျမစ္ထဲမွာပဲ သေဘၤာဓါးျပတိုက္ခံရမႈေတြ ေနာက္ပိုင္းတိုးပြားလာေနတယ္။
ဘန္ဒစ္ဆိုတဲ့ လူငယ္တစ္ဦး ဒီလိုပဲ ကႏူးေလွကေလးကို အသံုးျပဳၿပီး ကုန္သည္ေလွသေဘၤာဦးကေနညအခ်ိန္တြယ္တက္ ခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ ဂ်က္ဆီဟာ လုယက္ဖို႔ႀကိဳးစားလို႔ ဆြဲသေဘၤာတစ္စီးရဲ႕ ကပၸတိန္ကေနၿပီးေတာ့ ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္ခဲ့တယ္။ သူ႔အစ္ကို ကေလာ္ဒီယိုလည္း ဂ်က္ဆီကိုဘယ္လိုမွ မကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ … သူတို႔ရဲ႕ဘဝေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ အသက္ေမြးလုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ ကႏူးေလွေသးေသးေလးေတြနဲ႔ ကီလိုမီတာ ၃၀ ေလာက္ခုတ္ေမာင္းေနတဲ့ သေဘၤာေတြအနားကို ကပ္ၿပီး သက္စြန္႔ဆံဖ်ားေစ်းလိုက္ေရာင္းစားေနရတဲ့ အျဖစ္ေတြလည္း ရွိေန ဦးမွာပါ။ ဒီျမစ္ေခ်ာင္းကမ္းနားေဘးက ကေလးေတြရဲ႕ ဘဝမွာေတာ့ဘာမွ အေျပာင္းအလဲမရွိပါဘူး ။

Source: Al Jazeera (Risking it all)

Posted in: သတင္းေဆာင္းပါး