၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲမွာပါဝင္လာဦးမည့္ အေမရိကန္ ေကာင္းဘြိဳင္ ေနာက္တစ္ေယာက္

၂၀၁၂ အေမရိကန္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးၾကဖို႔၊ ဘယ္သူ႔ကို မဲေပးရမယ္မွန္း ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနတဲ့ အေမရိကန္ မဲဆႏၵရွင္ေတြ အတြက္္ အလြန္ aမးလို႔ေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ရွိေနပါတယ္။

“အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ တကၠဆက္နယ္က ေကာင္းဘြိဳင္ ဖိနပ္ပိုင္ရွင္ aနာက္တစ္ေယာက္ကို ထားဖို႔ အဆင္သင့္
ျဖစ္ၿပီလား။”

ဒီေမးခြန္းကို ေရးသား ေမးျမန္းလုိက္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ကေတာ့ တကၠဆက္ ထရြိဳင္ဗြ်န္း သတင္းစာရဲ႕ မန္ေနဂ်င္း အယ္ဒီတာ ေရာ့စ္ရမ္းေဆး ျဖစ္ပါတယ္။ ေကာင္းဘိြဳင္ ဘြတ္ဖိနပ္ ဆိုတာကေတာ့ တကၠဆက္ နယ္သား တကၠဆက္ၿပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဂ်ိမ္းစ္ရစ္ခ်က္ရစ္ခ္ပယ္ရီကို ရည္ၫႊန္းတာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူက ကြန္ဆာေဗးတစ္ အခ်စ္ေတာ္ႀကီးတစ္ဦးနဲ႔ ေဂ်ာ့ဒဗလ်ဴဘုရွ္ ေနာက္မွာ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ရာထူးကို ဆက္ခံခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ အေမရိကန္ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရီပတ္ဘလီကန္ အမတ္ေလာင္း အျဖစ္နဲ႔ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္ၿပီးေနပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ရာမွာ ကြ်မ္းက်င္ၿပီးေတာ့ ဘာသာေရး ဆိုင္ရာ အခြင့္အလမ္းေတြအားျဖင့္ အႏိုင္ရရွိၿပီး အိမ္ျဖဴေတာ္ကို ေရာက္ရွိသြားႏိုင္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး
ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာလည္း ရွဴံးပြဲမရွိ အႏိုင္ရခဲ့သူ ျဖစ္လို႔ “ၿပိဳင္ဘက္ကင္း” ႀကီးလို႔ နာမည္ႀကီး ေနသူလည္းျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ပယ္ရီဟာ တကၠဆက္ သမိုင္းမွာေရာ အေမရိကန္ သမိုင္းမွာပါ သက္တမ္းအရွည္ဆံုး
ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရီပတ္ဘလီကန္ေတြနဲ႔ လက္ရွိသမၼတ ဘားရက္ အိုဘားမားကို အႏိုင္ယူၿပီး လံုးဝ အႏိုင္ရ ရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနပါတယ္။


အိုဘားမားကို အဓိကထားၿပီး ပယ္ရီက ထိုးႏွက္ေနတဲ့ အခ်က္ကေတာ့ အိုဘားမားဟာ စီပြားေရး အႀကပ္အတည္းႀကီးက တစ္ဖက္ လူထုေထာက္ခံမႈ မရွိတဲ့ အာဖဂန္နဲ႔ အီရတ္စစ္ပြဲ ႏွစ္ပြဲက တစ္ဖက္ အဲဒီျပႆနာေတြ ေပၚမွာ ခြထိုင္ေနရတဲ့ သူလို႔ ေျပာျခင္းျဖစ္ပါ တယ္။

မၾကာေသးမီက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ လူထု စစ္တမ္း အရသာ ေရြးေကာက္ပြဲ အခ်ိန္အထိ ဆက္လက္ၿပီး လူႀကိဳက္မ်ားေနေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႕ရဲ႕ ဘြတ္ဖိနပ္ႀကီးလည္း အိမ္ျဖဴေတာ္ ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။
ၾသဂုတ္လ ၂၃ ရက္ေန႔က ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ႀကိဳတင္ စစ္တမ္းမ်ားအရ ရီပတ္ဘလီကန္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း မစ္ရြမ္ေနကို ေနာက္က သုည ႏွစ္လုံး မဲအေရအတြက္အသာနဲ႔ ႏိုင္ထားၿပီးေတာ့ ႀသဂုတ္လ ၂၂ ရက္ေန႔ထုတ္ စစ္တမ္းမွာေတာ့ လက္ရွိသမၼတ အိုဘားမားနဲ႔ သူတင္ကုိယ္တင္ပါပဲ။

San Antonio Express သတင္းစာရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါးရွင္ တကၠဆက္ စာနယ္ဇင္းသမား စေကာ့စထေရာက္ကလည္း ပယ္ရီဟာ ေရြးေကာက္ပြဲ အင္အားအျပည့္ရွိတဲ့ ႏိုင္ငံသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ထားပါတယ္။

“သူက အင္မတန္ ပါရမီရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲတိုင္း သူတစ္ခါမွ မရွဳံးဖူးေသးဘူး။ သူ႕ကို ေလွ်ာ့တြက္ထားလို႔ မရပါဘူး။” လို႔ အယ္လ္ဂ်ာဇီယာနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ စထေရာက္ကေျပာသြားပါတယ္။

၂၀၁၀ တုန္းက ေငြေၾကးေတာင့္တင္းၿပီး အင္မတန္ နာမည္ႀကီးတဲ့ တကၠဆက္ ဆီနိတ္တာ ေကဘိုင္လီဟူခ်စ္ဆန္ကို ပယ္ရီအႏိုင္ ရရွိခ့ဲတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ တုန္းကလည္း သူ႔ထက္
ေငြေၾကး အဆမတန္ သံုးစြဲခဲ့တဲ့ ဒီမိုကရက္ တစ္ၿပိဳင္ဘက္ တိုနီဆန္းခ်က္ဇ္ကို အႏိုင္ရခဲ့ပါတယ္။
သူ႔အယူအဆမွာလည္း အျငင္းပြားဖြယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အခြန္ေတာ္ေန႔ ဆႏၵျပပြဲတြင္ ပယ္ရီကတကၠဆက္ကို အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွ ခြဲထြက္ေရးအေၾကာင္း မထိတထိ
ေဟာေျပာခဲ့သျဖင့္ ႏွာေခါင္းရွဳံ႕စရာ အျဖစ္ နာမည္ႀကီးခဲ့ ပါေသးတယ္။

ယင္းအယူအဆကို အေျပာအဆို မတတ္ျခင္းဟုသာ မွတ္ယူခဲ့ၾကၿပီး ယခုအခါ ႏိုင္ငံေရးအယူအဆမ်ား ေဆြးေႏြးဖလွယ္ထြက္ေပၚ ရာ “Tea Party” ေခၚ တတ္သိပညာရွင္မ်ား လက္အဖြဲ႔မွ ပယ္ရီကို ေထာက္ခံသည့္ အေနအထားမ်ဳိး ထြက္ေပၚလာေနပါတယ္။ အကဲျဖတ္ ေတြကေတာ့ ပယ္ရီအေနနဲ႔ မၾကာခဏဆိုသလို ဒီလို အေျပာအဆိုမတတ္ တဇြတ္ထိုး ဆန္ဆန္ ေျပာတတ္၊ ဆိုတတ္ေပမယ့္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရာမွာ ဒီကိစၥေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွ ထိခုိက္မႈ မရွိႏိုင္ပါဘူးလို႔ သံုးသပ္ၾကပါ တယ္။

“ရီပတ္ဘလီကန္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အေရးကေတာ့ သူ႔အတြက္ အေတာ္ အလားအလာ
ေကာင္းေနပါ တယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြေတြမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္လာရာမွာ ပြဲအေတာ္မ်ားသြားၿပီမို႔ သူဟာ ပြဲပန္းေနတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္လာဖို႔ ၿပိဳင္ဘက္ေတြက အေတာ္ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတယ္ဗ်။ အဲဒါကို စစ္တမ္းေကာက္ယူပြဲေတြမွာ ၿပိဳင္ဘက္ေတြက သူ႔အေပၚ ဘယ္လို တုံ႔ျပန္ၾက သလဲဆိုတာကို ၾကည့္ၿပီး သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ အျမန္ ျပန္အရွိန္တင္ၿပီး ျပန္လည္ ေခ်ပႏိုင္တယ္ဆိုတာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ” လို႔ “တကၠဆက္လစဥ္” မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ ဂ်ိတ္ေဆးလ္ဗားစတိန္းက အယ္လ္ဂ်ာဇီယာနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခန္းမွာ ေျပာသြားပါတယ္။

ရမ္းေဆးကလည္း ပယ္ရီဟာ အျခား ကိုယ္စား ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ အရွိဆံုး ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းလို႔ ေျပာပါတယ္။ ေျပာပံုကေတာ့
“ပယ္ရီနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ သူက ဘ႑ာေရးနဲ႔ လူမႈေရးဆုိင္ရာ ေရွးရိုးစြဲဗ်။ ဧဝံေဂလိအသင္းဝင္ ခရစ္ယာန္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္ဗ်ာ။ တတ္သိအဖြဲ႔ “Tea Party” မွာ ပထမဦးဆံုး ပါတဲ့ တကၠဆက္ႏိုင္ငံေရးသမား တစ္ဦးလည္း ျဖစ္တယ္ဗ်ာ ။ ေတာင္ပိုင္းသား ျဖစ္တယ္။ ရုပ္ရည္က တင့္တယ္တယ္။ စကားေျပာတာ ေကာင္းတယ္။ အျခား ကိုယ္စားလွယ္ ေလာင္းေတြမွာ အဲဒီအရည္အခ်င္းေတြ မရွိဘူးဗ်။ ”

ပယ္ရီက အသက္ ၆၁ ႏွစ္ရွိၿပီ။ တကၠဆက္ရဲ႕ ငါးဆက္ေျမာက္ မ်ဳိးဆက္။ အဘိုင္လင္းမွာ ေမြးၿပီးေတာ့ တကၠဆက္ A&M တကၠသိုလ္ကေန ၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွာ 2.2 GPA ဘြဲ႔နဲ႔ သတၱသိပၸံ ဝိဇၹာဘြဲ႕ (BA , Animal Science) ေတြရရွိခဲ့တယ္။ ေလတပ္မွာ စစ္မႈထမ္းစဥ္ C-130 ေလယာဥ္ေမာင္းႏွင္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာ တကၠဆက္ကို ျပန္မလာခင္အထိ ဗိုလ္ႀကီးရာထူးနဲ႔ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တယ္။

တကၠဆက္ျပည္နယ္ ကိုယ္စားျပဳ၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳ ဒီမိုကရက္တစ္ အမတ္အျဖစ္နဲ႔ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္မွာ အေရြးခံရတယ္။ ၁၉၈၈ မွာ အယ္လ္ဂိုး သမၼတအျဖစ္ ဝင္ၿပိဳင္ေတာ့ အယ္လ္ဂိုးကို ေထာက္ခံၿပီး တကၠဆက္ျပည္နယ္မွာ အယ္ဂိုး မဲဆြယ္စည္းရုံးေရး လုပ္ငန္းဥကၠ႒အျဖစ္
ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့တယ္။ ႏိုင္ငေရး အကြက္ျမင္သူ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ရီပတ္ဘလီကန္ ပါတီကို ရုတ္တရက္ ေျဗာင္က်က်ပဲ ကူးေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေတြမွာ သူနဲ႔ ဘုရွ္တို႔ဟာ အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ရာ မဟာမိတ္ေတြလို႔ ေျပာဆိုခဲ့တယ္။
ပယ္ရီရဲ႕ အကူးအေျပာင္း ျမန္တတ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေနာက္ထပ္ စဥ္းစားစရာ
ျဖစ္လာတာက ေလတပ္မွာ သူနဲ႔အတူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက အခုလို
ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

“ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ထံုးစံျဖစ္တဲ့ အျခားသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ကို တန္ဘိုးထားတတ္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ သူ႔မွာ မရွိဘူးဗ်။” လို႔ေျပာၿပီး တကၠဆက္ ဥပေဒအရ ေသဒဏ္ေပးစီရင္ရာမွာ သူက ဘုရွ္ထက္သာတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။

ပယ္ရီက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေၾကျငာတတ္တဲ့ ဘ႑ာေရး ေရွးရိုးစြဲျဖစ္ၿပီး သေႏၶဖ်က္ျခင္းကို တားျမစ္ပါတယ္။ ရာဇဝတ္မႈေတြကို ျပတ္ျပတ္သားသား ႏွိမ္နင္းသြားမယ္လို႔ ေၾကျငာၿပီးေတာ့ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး
ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ေဟာေျပာ မဲဆြယ္ခဲ့တဲ့ သူပါ။ က်မ္းစာမွာပါတဲ့ အျပစ္လြတ္ျခင္းကို ယံုၾကည္ၿပီးတယ္ဆိုတာ ၂၀၀၆ ခုႏွစ္တုန္းက ေျပာၾကားခဲ့ၿပီးေတာ့ ေယရွဳသခင္ကို ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္ မယံုၾကည္သူေတြဟာ ငရဲကို သြားရမယ့္ လူေတြလို႔ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။

ပယ္ရီရဲ႕ မဲဆြယ္စည္းရုံး ေဟာေျပာမႈေတြကို တကၠဆက္ သတင္းစာေတြက အၿမဲတမ္းနီးပါး ေဝဖန္ေရး ေဆာင္းပါးေတြ ေရးၾက ပါတယ္။

“သူ႔ရဲ႕စည္းရုံးေရး ဗ်ဴဟာက ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ သေလာက္ေျပာရရင္ေတာ့ သူမ်ားထက္ တစ္ေန႔တစ္မ်ဳိး ထူးရင္ထူး၊ မထူးရင္ ရူးဆိုတာမ်ဳိး ေတြခ်ည္းပါပဲ။” ဟု စထေရာက္ ေရးသားခဲ့ဖူးတယ္။

“သိပၸံပညာ ထြန္းကားတိုးတက္မႈေၾကာင့္ ကမၻာပူေႏြးလာတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူက လက္မခံပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ နယူးဟမ္းရိွဳင္းယားက ကေလး တစ္ေယာက္ကို သူက ကြ်န္ေတာ္တို႔ တကၠဆက္ ေက်ာင္းေတြမွာ ဖန္ဆင္းရွင္ဝါဒကို သင္ၾကားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါဟာ ဥပေဒနဲ႔ မညီညြတ္ပါဘူး။”

ဒါးလက္စ္ေမာ္နင္းပို႔စ္ သတင္းစာရဲ႕ အႀကီးတန္း ႏိုင္ငံေရး ေဆာင္းပါးရွင္ ဝိန္းဆေလတာက ပယ္ရီရဲ႕ ခရစ္ယာန္ အစြန္းေရာက္ဝါဒ၊ လူမ်ဳိးစြဲ ဝါဒေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆ အေျခခံေတြကို ေဖၚထုတ္တတ္တဲ့ အေပၚ အခုလို ေဝဖန္ပါတယ္။

“ပယ္ရီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ျပႆနာက ရီပတ္ဘလီကန္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း အျဖစ္ ပယ္ရီသာ ဝင္အေရြးခံမယ္ ဆိုရင္ သေႏၶဖ်က္ခ်မႈတားျမစ္ေရး၊ ကြန္ျမဴနစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး၊ ခြဲထြက္ေရး၊ ဗိုလ္က် စိုးမိုးေရး၊ ခရစ္ယာန္ အစြန္းေရာက္ ဂ်ဴးဝါဒီ စတဲ့ အယူ အဆေတြနဲ႔ လူေတြကသူ႔ကို တြဲျမင္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါျပႆနာပဲ။”

ပယ္ရီရဲ႕ မဲဆြယ္ စည္းရုံးလႈပ္ရွားမႈေတြကို ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျပည္နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရာထူးကို အႏိုင္ရရွိတာဟာ တကၠဆက္မွာ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္ေနတာေတြရဲ႕ တုိက္ရိုက္ အက်ဳးိသက္ေရာက္မႈေတြဆိုတာ ေတြ႕ရမယ္။

“တကၠဆက္ရဲ႕ အံ့ဖြယ္ႀကီး” လို႔ တခါတစ္ေလ သူ႕ကိုေခၚၾကတယ္။ ေခၚလည္း ေခၚထိုက္ပံုက ဒီလိုပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္အတြင္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ အလုပ္အကိုင္ တိုးတက္မႈ ရာခိုင္ႏႈန္း တစ္ဝက္က တကၠဆက္ျပည္နယ္က ျဖစ္ေနတယ္။ “အံ့ဖြယ္ႀကီး” အတြက္ ႏွလံုးပီတိ ဂြမ္းဆီထိလို႔ အတိုင္းထက္အလြန္၊ တံခြန္နဲ႔ ကုကၠားဆိုတဲ့ ကိန္းမ်ဳိးပါပဲ။ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ အလုပ္ လက္မဲ့ႏႈန္း ၉.၁% ရွိေနခ်ိန္မွာ တကၠဆက္ျပည္နယ္က ၈.၁% ပဲရွိတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္က တကၠဆက္မွာ အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေပး ႏိုင္မႈ ၂၁၀,၀၀၀ ေပၚထြက္ခဲ့တယ္။ ဘယ္ျပည္နယ္မွ အဲဒီေလာက္အားမေကာင္းခဲ့ဘူး။

ဒါေပမယ့္ မဲဆြယ္စည္းရုံးေရး ေဟာေျပာခ်က္ေတြမွာ ထည့္ေျပာမသြားတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္ကေတာ့ အဲဒီ ဖန္တီးႏိုင္ခဲ့တဲ့ အလုပ္အကိုင္ ၂၁၀,၀၀၀ ထဲက ၃၇% ဟာ ျပည္ေထာင္စု သတ္မွတ္လခထက္ နိမ့္က်တဲ့ အလုပ္အကိုင္ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာရယ္၊ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္က စလို႔တြက္ရင္ အလုပ္လက္မဲ့ႏႈန္း အျမင့္ဆံုး
ျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာရယ္။ ေနာက္ၿပီး တကၠဆက္မွာ ဘာေၾကာင့္ အျခားေသာ စီးပြားေရး ခ်ဳိ႕တဲ့မႈမ်ား
ျဖစ္ေနရတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကိုလည္း မေျပာပါဘူး။ တကၠဆက္လူဦးေရရဲ႕ ၃၀% (၆ သန္း) ဟာ အာမခံေၾကး သြင္းမထားၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီႏွစ္ တစ္ႏွစ္တည္းမွာပဲ အစုိးရအေနနဲ႔ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြျပမႈ ၄.၃ ဘီလီယံေဒၚလာ ရွိခဲ့တယ္။

သူ႔ရဲ႕ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေျပာတတ္တဲ့ အက်င့္အရ ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြထဲက တစ္ခုကေတာ့ ဗဟိုဘဏ္ဥကၠ႒ ဘန္ဘာနိတ္ ကို ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့ စကားျဖစ္ပါတယ္။

“အခုနဲ႔ ေရြးေကာက္ပဲြ ၾကားကာလမွာ ဒီလူေနာက္ထပ္ ပိုက္ဆံေတြ ဗဟုိဘဏ္ကေန ရိုက္ထုတ္ေနလို႔ကေတာ့ အိုင္အိုဝါ မွာဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာလုပ္မလဲမသိဘူး။ တကၠဆက္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔က ဒီလူ႔ကို ႏွိပ္မွာ။” လို႔ လြန္ခဲ့တဲ့လကပဲ ေျပာသြားခဲ့တာပါ။

၂၀၀၅ ခုႏွစ္ အတြင္းက ရုပ္သံတစ္ခုႏွင့္ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုတြင္ အၿပီးသတ္၌ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးႀကီး၏ စိတ္ထဲတြင္ ကင္မရာမ်ား ပိတ္သြားၿပီအထင္ႏွင့္ သူ႔ကို အင္တာဗ်ဴးခဲ့ေသာ သတင္းသမားကို ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုႏွင့္ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း ေျပာဆိုခဲ့ သည့္ ပံုႏွင့္ စကားမ်ားမွာ ရုပ္သံလႊင့္ရာတြင္ ပါဝင္သြားခဲ့ပါတယ္္။ ေျပာပံုက “ဘိုင္ဘုိင္ … မေအ … ေရ .. ” ။
http://www.youtube.com/watch?v=obLGOITasek&feature=related (ဤလင့္တြင္ ၾကည့္ႏိုင္သည္)

၂၀၀၀ ခုႏွစ္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ေဂ်ာ့ဒဗလ်ဴဘုရွ္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္စဥ္က တကၠဆက္ၿပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး အျဖစ္သူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္မ်ားကို ေဟာေျပာ မဲဆြယ္ခဲ့တယ္္။ ယခုအခါ ပယ္ရီလည္း ဘုရွ္ေျခရာကို နင္းကာ သူ႔ျပည္နယ္တြင္း စီးပြားေရး တိုးတက္မႈမ်ားကို ေျပာဆိုကာ မဲဆြယ္ စည္းရုံးလ်က္ ရွိပါတယ္္။ စာရင္းအင္း ပညာရွင္အမ်ားအျပားက သူ႔စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ကတိကဝတ္မ်ားအေပၚ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆိုပါတယ္။

အျခားျပည္နယ္မ်ားႏွင့္ ယွဥ္ရင္ တကၠဆက္မွာ အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ႏႈန္း အဆင့္ ၄၄ မွာ ခ်ိတ္ၿပီးေတာ့ အိမ္ေျမအာမခံ ထားႏိုင္တဲ့အဆင့္ ကေတာ့ အဆင့္ ၅၀ မွာ ခ်ိတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိသားစု က်န္းမာေရး အာမခံ မထားတဲ့ ႏႈန္းကေတာ့ အျမင့္ဆံုးပါပဲ။

လုပ္ငန္းခြင္အတြင္း ေသဆံုးမႈနဲ႔ လုပ္ခ အနိမ့္ဆံုးရတဲ့ စာရင္းမွာေတာ့ ထိပ္ဆံုးမွာ နံပါတ္တစ္ ခ်ိတ္ပါတယ္။ အလုပ္သမား ထိခိုက္နစ္နာေလ်ာ္္ေၾကးေငြ ေပးေဆာင္မႈမွာလည္း အဆင့္ ၅၀ ခ်ိတ္ပါတယ္။ အထက္တန္း
ေအာင္တဲ့ အရြယ္ေရာက္သူဦးေရ ရာခိုင္ႏႈန္းအလိုက္ တန္းစီဇယား ခ်ရာမွာလည္း ေနာက္ဆံုးအဆင့္
ျဖစ္ပါတယ္။

ပယ္ရီလက္ထက္တြင္ တကၠဆက္ အထက္တန္း ေက်ာင္းမ်ားႏွင့္ မူလတန္းႀကိဳ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တက္ေရာက္ေနေသာ ဝင္ေငြနည္း မိသားစု ေက်ာင္းသားဦးေရ ၁၀၀,၀၀၀ အတြက္ ရံပံုေငြ
ျဖတ္ေတာက္မႈ အစီအစဥ္ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။

တကၠဆက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာက ဘုရွ္လက္ထက္က က်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။ ပယ္ရီကလည္းပဲ သူမ်ား အျမင္ကတ္ေအာင္ ေျပာဆိုေနတယ္။

သို႔တိုင္ေအာင္ အခ်ဳိ႕ေသာ ေလ့လာ သံုးသပ္သူမ်ားက တကၠဆက္ႏွင့္ ပယ္ရီအေပၚ ေဝဖန္မႈမ်ားႏွင့္ ပံုေသကားက် ဆန္မႈမ်ားသည္ ပယ္ရီ၏ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မည့္အေပၚ အက်ဳိး သက္ေရာက္မႈ မရွိဟု သံုးသပ္ၾကပါတယ္။

“တကၠဆက္မွာ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ ရူးသြပ္မႈ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျခားျပည္နယ္ေတြနဲ႔ သိပ္ၿပီး ကြာျခားမႈ ရွိမရွိဆိုတာကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အေသအခ်ာ မသိပါဘူး။” ေအာ္စတင္ရွိ တကၠဆက္ တကၠသိုလ္မွ သတင္းစာ ပညာေက်ာင္း၏ ပါေမာကၡ ေရာဘတ္ဂ်င္ဆင္ က အယ္လ္ဂ်ာဇီယာကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။

“ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ကြ်န္ေတာ္က တကၠဆက္မွာ ေနေနလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ေနထိုင္ေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ေတာ့ ရစ္ခ္ပယ္ရီက ပံုမွန္ပါပဲ။”

ပါေမာကၡက ဂ်င္ဆင္က ပယ္ရီဟာ အျခား ရီပတ္ဘလီကန္ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ မစ္ရွဲလ္ဘက္မန္းတို႔ ရြမ္းေနတို႔နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ သိပ္ၿပီး ထင္ရွားတဲ့သူ မဟုတ္ပါဘူး။

မစ္ရွဲလ္ဘက္မန္းက ႏိုင္ငံေရး အယူအဆ ပိုၿပီး အစြန္းေရာက္ၿပီးေတာ့ ရြမ္းေနကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး သူငယ္နာ မစင္ေသးတဲ့ လူလို႔ ဂ်င္ဆင္က ေျပာပါတယ္။

အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ ၁၉၇၀ ခုႏွစ္မ်ား ကတည္းက လက္ယာႏိုင္ငံေရး အယူအဆဘက္ကို ကူးေျပာင္းသြားခဲ့တယ္လို႔ ဂ်င္ဆင္က ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခ်ိန္က ေတာင့္တင္းတဲ့ လက္ယာအုပ္စုလို႔ မွတ္ယူထားခဲ့ၾကတဲ့ ရီပတ္ဘလီကန္ ပါတီရဲ႕ ၾသဇာအာဏာ ထူေထာင္မႈက အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ အတိုင္းအတာ အထိရွိခဲ့တယ္။

“ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး ကမၻာမွာ ခပ္ရူးရူး လူမႈ အဖြဲ႔အစည္းေတြန႔ဲ ႏိုငံႏွစ္ႏိုင္ငံ ရွိတယ္ဗ်။ အဲဒီႏိုင္ငံေတြက အမွန္တရားကို လက္မခံႏိုင္ ၾကဘူး။ အေမရိကန္နဲ႔ အစၥေရးလ္ ေပါ့။ သူတို႔က သိပ္ျမင့္လြန္းအားႀကီးေနေတာ့ အမွန္တရားနဲ႔ ကင္းကြာေနတယ္။ အဓိကက်တဲ့ အစိတ္အပိုင္းကေတာ့ အစၥေရးလ္ရဲ ႔ ႏိုင္ငံေရး အယူအဆေတြျဖစ္ၿပီး အမွန္တရားကို မထိစပ္ႏိုင္သလို အသိအမွတ္လည္း မျပဳဘူး။ အေမရိကန္လည္း ထိုနည္း လည္းေကာင္းပဲ။”
အခုလို ပယ္ရီတစ္ေယာက္ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအျဖစ္ ေအာင္ျမင္ေနတာေရာ ၊ အေမရိကန္ သမၼတအျဖစ္ အလားအလာ ေကာင္းေနတာေတြေရာက ဒီလို ခပ္ရူးရူး လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္တယ္လို႔ ဂ်င္ဆင္က သုံးသပ္ပါတယ္။

Taxes Observer သတင္းစာရဲ႕ သတင္းေထာက္ အက္ဘီရက္ပါပို႔က ပယ္ရီတစ္ေယာက္
ေန႔ခ်င္းညခ်င္း အခ်ိန္တိုအတြင္း ထိုးတက္လာေပမယ့္ လက္ရွိမွာေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ စည္းရုံးမဲဆြယ္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္တဲ့ ေနရာမွာ နည္းဗ်ဴဟာ အပိုင္ႏိုင္ဆံုး ပုဂၢဳိလ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

“၂၀၁၀ ႏိုင္ငံေရး စည္းရုံးလႈပ္ရွားမႈ အေၾကာင္း ပယ္ရီက စာအုပ္ေရးသားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေငြကုန္ေၾကးက်ခံၿပီးေတာ့ ေအာက္ေျခ လူတန္းစား ကြန္ယက္တစ္ကို ဖန္တီးခဲ့ပါတယ္။”
သူ႔ရဲ႕ စည္းရုံးမဲဆြယ္ပြဲေတြအတြင္း သူေပးခဲ့တဲ့ ကတိေတြကို စာနယ္ဇင္းေတြက အေသအခ်ာ
ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး တင္ျပျခင္းမျပဳ ခဲ့တဲ့အတြက္ ပယ္ရီအတြက္ အထိနာေစမယ့္ ကိစၥေတြ မျဖစ္ခဲ့ေတာ့ဘူး လို႔ ရက္ပါပို႔က ေျပာပါတယ္။

ရမ္းေဆး ေထာက္ျပသလိုပဲ ပယ္ရီဟာ တစ္ခ်ိန္လံုး ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးပဲ လုပ္လာၿပီး ျပည္နယ္တြင္း ကိစၥေတြနဲ႔ပဲ နပန္းလံုးေန ရတဲ့သူ ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားေရး မူဝါဒေတြမွာ အေတြ႔အႀကံဳမရွိပါဘူး။

လာမယ့္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အိုဘားမားကို ေက်ာ္တက္ၿပီး အႏိုင္ရႏိုင္တဲ့ သမၼတေလာင္း တစ္ေယာက္အျဖစ္ ပယ္ရီ႕ကို ထင္ေၾကးေပးေနၾကတဲ့ ပညာရွင္ေတြ တစ္ေန႔တစ္ျခား တိုးပြာလာေနတဲ့ အထဲမွာ ဂ်င္ဆင္၊ ေဆးလ္ဗားစတိန္းနဲ႔ ရမ္းေဆးတို႔လည္း အပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔က အိုဘားမား ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ အခက္အခဲေတြကို ေထာက္ျပၿပီးေတာ့ ေျပာဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ျပည္တြင္းမွာ ေဝါလ္စထရိ၊ ျပည္ပမွာ အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္နစၥတန္ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာၾကပါတယ္။
“အိုဘားမားရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို ေထာက္ၿပီး ျဖတ္ေက်ာ္တက္ႏိုင္တဲ့ ဘယ္သူမဆို ႏိုင္ေခ်ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ႏိုင္ေခ်ရိွပါတယ္။” လို႔ ဂ်င္ဆင္ကေျပာပါတယ္။

ေဆးလ္ဗားစတိန္းကေတာ့ ပယ္ရီဟာ ပင္ကိုယ္ စိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္တဲ့သူ၊ ဘယ္ေရြးကာက္ပြဲမဆို အျပင္းအထန္ လံုးပန္းၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ အင္မတန္ အင္အားေကာင္းတဲ့ စည္းရုံးမဲဆြယ္ေကာင္းသူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ မိမိကိုယ္ မိမိယံုၾကည္မႈ အျပည့္ အဝရရွိထားတဲ့သူလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ထပ္ခါထပ္ခါ အႏိုင္ရထားတဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ပယ္ရီဟာ တကယ္ျပင္းျပင္း ထန္ထန္အလုပ္လုပ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း တစ္ေယာက္၊ တကယ့္ ႏိုင္ငံေရး သမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ဆုိပါတယ္။
“သူဟာ စိတ္ကူးယဥ္သမား မဟုတ္ပါဘူး။” လို႔ ေဆးလ္ဗားစတိန္းက ေျပာပါတယ္။

ရမ္းေဆးကလည္း ၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ႀကိဳတင္ ေဟာကိန္းထုတ္ရန္ စာေသးေၾကာင္း ၊ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီေန႔ပဲ အိုဘားမားရွဴံးမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ဂ်င္ဆင္က စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈနဲ႔ အီရတ္နဲ႔ အာဖဂန္စစ္ပြဲေတြအေပၚ လူထုႀကိဳက္ ႏွစ္သက္မႈ မရွိျခင္းေတြအတြက္ အိုဘားမားကို ေဝဖန္ျပစ္တင္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ အိုဘားမားရဲ႕ လူထုၾကားေရပန္းစားမႈ ေလ်ာ့က်ရတယ္လုိ႔ ေျပာတဲ့အျပင္ လူမ်ဳိးေရးနဲ႔လည္း ဆက္ႏြယ္ၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္။
“အိုဘားမားက လူမည္းျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ သူ႔ကို မႀကိဳက္တဲ့ လူျဖဴေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။”
“ပယ္ရီက ဂ်ဳိက်ဳိးနားရြက္ပဲ့ ၿပိဳင္ဘက္နဲ႔ ၿပိဳင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။”
လက္ရွိ စစ္တမ္းမ်ားအရ ပယ္ရီဟာ ရီပတ္ဘလီကန္ ကိုယ္စားေလာင္းအျဖစ္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း ဂ်င္ဆင္က ဆိုပါတယ္။
“တစ္ႏိုင္ငံလံုး အတုိင္းအတာနဲ႔ ေငြေၾကး ထူေထာင္ႏိုင္မလား ဆိုတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုပဲ သူ႔အတြက္ရွိတယ္။ ဒါလည္း ျဖစ္ႏိုင္ ေခ်ရွိပါတယ္။ ရြမ္းေနထက္ သူ႔ကို လူႀကိဳက္ပိုမ်ားပါတယ္။ အျခား ရီပတ္ဘလီကန္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြေတာ့ သူ႔ကိုမယွဥ္ႏိုင္ပါဘူး။ ရီပတ္ဘလီကန္ရဲ႕ အႀကိဳက္ေတြ႔မႈ၊ မေတြ႔မႈ၊ သူ႔ရဲ႕အားနည္းခ်က္ ေပ်ာ့ကြက္ေတြ အသာထား၊ ေလာေလာဆယ္ အသင့္ေလ်ာ္ဆံုးက သူပဲျဖစ္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာရပါလိမ့္မယ္။” လို႔ ဂ်င္ဆင္က ေျပာသြားပါတယ္။

ပယ္ရီရဲ႕ ရံပုံ ေငြေၾကး ထူေထာင္ႏိုင္စြမ္းကလည္း အားေကာင္းေနပါတယ္။ မဲဆြယ္ စည္းရုံးေရး လႈပ္ရွားမႈ ရံပုံေငြ ေထာက္ပံ့မႈ ဥပေဒအရ တကၠဆက္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စု အစိုးရ ဥပေဒေတြကလည္း မတူဘူး။ ျပည္နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးျဖစ္ဖို႔ စည္းရံုးေရး အတြက္ ေဒၚလာ ေထာင္နဲ႔ ေသာင္းနဲ႔ ခ်ီၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္
ေထာက္ပံ့ေပးေနခဲ့တဲ့ ထိပ္တန္း အလွဴရွင္ေတြအေနနဲ႔ ပယ္ရီရဲ႕ သမၼတ အျဖစ္ ေရြးေကာက္ ပြဲဝင္ရမယ့္ စားရိတ္အတြက္ေတာ့ ၂,၅၀၀ အထိပဲ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္တယ္လို႔ ဥပေဒအရ ကန္႔သတ္ထားပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အလွဴရွင္ေတြကပဲ သူတို႔ အခ်င္းခ်င္း ေပါင္းစည္းၿပီး ကြန္ယက္ဖြဲ႔ လွဴဒါန္းတဲ့ “စုေပါင္းေငြေၾကး” ရံပုန္ေငြအျဖစ္ လွဴဒါန္းဖို႔ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရွ္တုန္းကလည္း ဒီလိုနည္းနဲ႔ လွဴဒါန္းခဲ့ၾကတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ဒီလို စုေပါင္းေငြေၾကး ကြန္ယက္ေပါင္း ၉၀၀ ေလာက္က ေငြေတြကို ဘုရွ္လက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္။ ပယ္ရီအေနနဲ႔ေတာ့ ဒီထက္ ပိုၿပီးရႏိုင္မယ္ လို႔ေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။

ပယ္ရီမွာ အဲဒီ ကြန္ယက္ေတြ အျပင္ အႀကီးစား ႏိုင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈ ေကာ္မီတီ (PAC) လုိ႔ေခၚတဲ့ အဖြ႔ဲေပါင္း ခုႏွစ္ဖြဲ႔ေလာက္ရွိၿပီး လည္ပတ္ ေဆာင္ရြက္ေနပါၿပီ။ ဒီအဖြဲ႔ေတြက တစ္ဦးခ်င္း အလွဴရွင္ေတြ၊ ေကာ္ပိုေရးရွင္းႀကီးေတြက အကန္႔အသတ္မဲ့ လွဴဒါန္းတဲ့ ေငြေတြကို လက္ခံႏိုင္ၿပီးေတာ့ သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔အတြက္ သံုးစြဲႏိုင္ပါတယ္ ။

ၾသဂုတ္လ အေစာပိုင္းတုန္းက “ႏုိင္ငံေတာ္အတြက္ ဆုေတာင္းပြဲ” လု႔ိအမည္ေပးထားတဲ့ ခုႏွစ္နာရီၾကာ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲကို ပယ္ရီက ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ ဟူစတန္မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ လူေပါင္း ၃၀,၀၀၀ ေလာက္ တက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။

“အဖ ဘုရား … အေမရိကန္ႏိုင္ငံအတြက္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ စိတ္ဝမ္းႏွလံုး ညွိဳးခ်ံဳးေနၾကရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတြင္းမွာ တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ စီးပြားေရးအတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ေနရပါတယ္။ အစိုးရ ခန္းမမ်ားထဲမွာ အမ်က္ေဒါသေတြ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ အေနနဲ႔ ဒီႏိုင္ငံကို ဘယ္သူက ဖန္ဆင္းထားသလဲဆိုတာ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကပါတယ္။ ဘယ္သူက ကာကြယ္ေပးထားသလဲ၊ ဘယ္သူက ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ေပးေနသလဲ ဆိုတာေတြလည္း ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကပါတယ္။ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ အသနားခံ ေတာင္းပန္ပါတယ္ အဖဘုရားရွင္ … ”

ဒီလို ပယ္ရီက ရြတ္ဆိုၿပီးေရွ႕ကေန ဦးေဆာင္ဆုေတာင္းပါတယ္။
အဲဒီဆုေတာင္းပြဲႀကီးကို ဟူစတန္ရီလိုင္းယန္႔ ကစားကြင္းႀကီးထဲမွာ ျပဳလုပ္ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံတစ္လႊား ခရစ္ယာန္ ဘာသာေရး ရုပ္သံလိုင္းေတြကေန၊ အင္တာနက္ကေန တိုက္ရိုက္ထုတ္လႊင့္ၿပီး ဘုရားေက်ာင္း တစ္ေထာင္ေလာက္မွာ တစ္ၿပိဳင္နက္ ဝတ္ျပဳခဲ့ၾက ပါတယ္။
ယင္းဝတ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲမွာ ႏိုင္ငံေရး မဲဆြယ္ စည္းရုံးလႈပ္ရွားမႈႏွင့္ မသက္ဆုိင္ေၾကာင္း ပယ္ရီက ျငင္းဆိုခ်က္ ထုတ္ထားေသာ္လည္း ဂ်င္ဆင္ကမူ ပယ္ရီသည္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ဘာသာေရး
ေရာသမေမႊလုပ္ေနသည္ကို စိုးရိမ္မိေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။

“သူလုပ္လိုက္တဲ့ တစ္ႏိုင္ငံလံုး ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲႀကီးက ျပႆနာရွိတယ္။ ခရစ္ယာန္ခ်ည္းပဲ သက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ လက္ယာ ဧဝံဂလိ ခရစ္ယာန္ေတြလည္း ပါတယ္။ အဲဒါက စိတ္အေႏွာင့္အယွက္
ျဖစ္စရာရွိတယ္။ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈရဲ႕ သေဘာ သဘာဝနဲ႔ ဒီလို လုပ္တဲ့ နည္းလမ္းက ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိတယ္။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဘာသာေရးကို ႏိုင္ငံေရးအရ အသံုးခ်တာျဖစ္တယ္။” လို႔ ဂ်င္ဆင္က ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ေဝဖန္လိုက္ပါတယ္။

ဒီအစီအစဥ္ကို “The Call” လို႔ေခၚတဲ့ ခရစ္ယာန္ အေျခခံဝါဒီေတြက စည္းရုံး လႈံ႕ေဆာ္္ၿပီး
ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ ဝါဒီ ေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပေရာဟိတ္ေတြလို႔ သတ္မွတ္တ့ဲ အပိုစတိုလစ္(ခရစ္ယာန္ဘုန္းႀကီး) ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး (New Apostolic Reformation) လို႔ေခၚတဲ့ လႈပ္ရွားမႈကေန ဆင္းသက္လာတာ ျဖစ္တယ္။ ဒီအုပ္စုေတြကပဲ ပယ္ရီကို ေထာက္ခံသူေတြ အျဖစ္ အေစာဆံုး ေပၚထြက္လာခဲ့တာျဖစ္ၿပီး သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ တုိက္တြန္းခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

ပယ္ရီကလည္း အစကတည္းက ႏိုင္ငံေရး အက်ဳိးေမွ်ာ္ သမားဆိုေတာ့ သူ႔ကို ေထာက္ခံရင္ ဘာမွ ၾကည့္မေနေတာ့ပဲ ဒီဘာသာေရး အစြန္းေရာက္အုပ္စု ေတြကို သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး စည္းဝုိင္းထဲ သြတ္သြင္းလိုက္ေတာ့တာပါပဲ။

ဇြန္လတုန္းက Fox သတင္းဌာနနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခန္းမွာ ပယ္ရီက သူ႔ကိုယ္သူ ဘာသာေရး
ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္လိုမ်ဳိး ခိုင္းႏႈိင္း ေျပာၾကားၿပီး တကၠဆက္က သူ႔အေပၚ ေဝဖန္ခဲ့တာကိုလည္း တုံ႔ျပန္ ေခ်ပခဲ့ပါေသးတယ္။

“ပေရာဟိတ္ တစ္ေယာက္ကို သူ႔ၿမိဳ႕ သူ႔ရြာ ကလူေတြက ဘယ္ေတာ့မွ မခ်စ္ခင္ၾကပါဘူး။ ရြာနားဘုရား၊ ရြာသားမၾကည္ညိဳ ဆိုတာလိုမ်ဳိးေပါ့။”

ပယ္ရီရဲ႕ ဘာသာေရး ကိုင္းရွိဳင္းတဲ့ပံုစံနဲ႔ သူ႔ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဘာသာေရးအရ လက္မခံႏိုင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ခြဲျခားမရဘူး ျဖစ္ေနျပန္တယ္။

တကၠဆက္ရဲ႕ ပညာေရး ဥပေဒက ေက်ာင္းေတြမွာ လိင္ပိုင္းဆုိင္ရာ ပညာေပးမႈေတြ သင္ၾကားမေပးရဘူးလို႔ ဆိုတယ္။ ေလ့လာခ်က္ တစ္ခုအရ တကၠဆက္ ေက်ာင္းေတြရဲ႕ ၉၄%က အရက္ေသစာ
ေရွာင္ၾကဥ္ေရး ပညာေပးမႈေတြကိုပဲ သင္ၾကားတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

အဲဒီရဲ႕ ရလာဒ္အျဖစ္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အရြယ္ ကေလးေမြးဖြားႏႈန္းဟာ တကၠဆက္မွာ တတိယ အျမင့္ဆံုးျဖစ္ၿပီးေတာ့ အခြန္ထမ္း ေတြအတြက္ ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ တစ္ဘီလီယံေလာက္ ထမ္းထားရတယ္။ ၿပီးေတာ့ တကၠဆက္မွာ ေသဒဏ္ေပးမႈႏႈန္း အျမင့္ဆံုးျဖစ္တယ္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနတဲ့ ရာဇဝတ္မႈ က်ဴးလြန္သူေတြကို ေသဒဏ္ မေပးေရး ဥပေဒျပ႒ာန္းဖို႔ အဆိုကိုလည္း ပယ္ရီက ျငင္းထားတယ္။

ဒါေၾကာင့္ တစ္ႏိုင္ငံလံုးက အာရုံစိုက္လာမယ့္ သမၼတေလာင္း တစ္ေယာက္အျဖစ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေတာ့မယ္ ဆိုရင္ ဒီကိစၥေတြဟာ ပယ္ရီအတြက္ အမဲစက္ေတြ ျဖစ္လာမွာပါ။

“သူ႔ကို မေလ့လာ မေစာင့္ၾကည့္ပဲ အေပၚကို အတင္းထိုးတင္ေနတဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနတယ္။ သူဟာ မၾကာခဏ ေဝဖန္ခံေနရၿပီးေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ လူအျဖစ္ေတာင္ ပံုေဖၚျပလို႔ ရပါတယ္။” လို႔ စထေရာက္က ေျပာပါတယ္။

စကားကို မဆင္မျခင္ေျပာဆိုမႈ၊ လုပ္တာကိုင္တာ ေရွ႕ေနာက္ မညီညြတ္မႈ၊ ေဝဖန္ခံရတာေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္ႀကီး ေခါင္းေပၚရြက္ ထားရေပမယ့္ ရီပတ္ဘလီကန္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ သမၼတ
ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရမယ္ဆိုရင္ ပယ္ရီကေတာ့ သမၼတျဖစ္ဖို႔ အလားအလာအေကာင္းဆံုး ျဖစ္သြားမွာပါ။

“ရစ္ခ္ပယ္ရီနဲ႔ သူ႔ရဲ႕အဖြဲ႕ကို ေလွ်ာ့မတြက္ပါနဲ႔။ သူတို႔ဟာ အင္မတန္ကို ဖန္တီးျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိၿပီးေတာ့ အမ်ား လက္ခံႏိုင္ေအာင္ တံု႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္း ရွိသူေတြျဖစ္ပါတယ္။” လို႔ ရက္ပါပို႔ ကေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ရမ္းေဆးက က်န္တဲ့ျပည္နယ္သားေတြရဲ႕ အျမင္မွာ ပယ္ရီဟာ သိပ္ၿပီးေတာ့ တကၠဆက္သား ပီသေနမလား၊ ဒါေၾကာင့္ က်န္တဲ့ အေမရိကန္ေတြရဲ႕အျမင္မွာ ဘုရွ္ရဲ႕ ဆိုးကြက္ေတြ သူ႔ဆီမွာ ထင္ဟပ္ေနမလားလို႔ ထင္မိေၾကာင္း ေျပာသြား ပါတယ္။

၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ စီးပြားေရးဆိုရာ မူဝါဒကသာ ေရြးေကာက္ပြဲကို အေျဖေပးသြားမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေဆးလ္ဗားစတိန္းက ေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ပယ္ရီက အိုဘားမားထက္ အားေကာင္းေနတဲ့ အခ်က္ကိုေတာ့ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုသြားပါတယ္။

“လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္ကပဲ ဒီမိုကရက္ေတြက ပယ္ရီဆီကို စာေရးၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ ျခင္းမျပဳဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အေမရိကန္မဲဆႏၵရွင္ေတြမွာ ဘုရွ္ေပးသြားတဲ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ ခ်က္ေတြ (ဘုရွ္ေရာဂါလကၡဏာ သို႔မဟုတ္ ဘုရွ္နာက်ျခင္း)မေပ်ာက္ကင္းေသးတဲ့အတြက္ ေနာက္ထပ္တကၠဆက္သား တစ္ေယာက္ကို မဲေပးဖို႔ရာ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာဆို ေရးသားခဲ့ပါတယ္။”

“ဒါေပမယ့္ ဒါက ပယ္ရီေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ေရး၊ မၿပိဳင္ေရးအတြက္ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အခ်က္မဟုတ္ပါဘူး။ ပယ္ရီအေပၚမွာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ဘုရွ္နာက်ေနတဲ့ ကိစၥေတြကို ေမ့ေပ်ာက္သြားႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ တိုင္းျပည္မွာလည္း အေျခအေနေတြက တြန္းပို႔ေနပါတယ္။”

“ကြ်န္ေတာ္တု႔ိ တကၠဆက္လစဥ္ သတင္းစာကလည္း ပယ္ရီလွမ္းသမွ်ေျခလွမ္းတုိင္းကို ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လိုက္ၿပီး ေလ့လာတင္ျပေနပါတယ္။”
“သူ တစ္ခါမွ မရွဳံးဖူးေသးဘူးဗ် ။ ”
ေဆးလ္ဗားစတိန္းက ေနာက္ဆံုးမွတ္ခ်က္ေပးေျပာၾကားသြားပါတယ္။

ေဆာင္းပါးရွင္ Dahr Jamail ၏ “Rick Perry: Too big to fail?” ေဆာင္းပါးကို ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။

Source: Al Jazeera

Posted in: ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါး